άεργος • (áergos) m (feminine άεργη, neuter άεργο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άεργος (áergos) | άεργη (áergi) | άεργο (áergo) | άεργοι (áergoi) | άεργες (áerges) | άεργα (áerga) | |
genitive | άεργου (áergou) | άεργης (áergis) | άεργου (áergou) | άεργων (áergon) | άεργων (áergon) | άεργων (áergon) | |
accusative | άεργο (áergo) | άεργη (áergi) | άεργο (áergo) | άεργους (áergous) | άεργες (áerges) | άεργα (áerga) | |
vocative | άεργε (áerge) | άεργη (áergi) | άεργο (áergo) | άεργοι (áergoi) | άεργες (áerges) | άεργα (áerga) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άεργος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άεργος, etc.)