From Ancient Greek ἄθεος (átheos, “irreverent”).
άθεος • (átheos) m (feminine άθεη, neuter άθεο)
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άθεος • | άθεη • | άθεο • | άθεοι • | άθεες • | άθεα • |
| genitive | άθεου • | άθεης • | άθεου • | άθεων • | άθεων • | άθεων • |
| accusative | άθεο • | άθεη • | άθεο • | άθεους • | άθεες • | άθεα • |
| vocative | άθεε • | άθεη • | άθεο • | άθεοι • | άθεες • | άθεα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άθεος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άθεος, etc.) | |||||