From Ancient Greek ἄκρος (ákros, “extreme”).
άκρος • (ákros) m (feminine άκρα, neuter άκρο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | άκρος • | άκρα • | άκρο • | άκροι • | άκρες • | άκρα • |
genitive | άκρου • | άκρας • | άκρου • | άκρων • | άκρων • | άκρων • |
accusative | άκρο • | άκρα • | άκρο • | άκρους • | άκρες • | άκρα • |
vocative | άκρε • | άκρα • | άκρο • | άκροι • | άκρες • | άκρα • |
comparative | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ακρότατος • | ακρότατη • | ακρότατο • | ακρότατοι • | ακρότατες • | ακρότατα • |
genitive | ακρότατου • | ακρότατης • | ακρότατου • | ακρότατων • | ακρότατων • | ακρότατων • |
accusative | ακρότατο • | ακρότατη • | ακρότατο • | ακρότατους • | ακρότατες • | ακρότατα • |
vocative | ακρότατε • | ακρότατη • | ακρότατο • | ακρότατοι • | ακρότατες • | ακρότατα • |
derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ακρότατος", etc) |