άξαφνος • (áxafnos) m (feminine άξαφνη, neuter άξαφνο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άξαφνος (áxafnos) | άξαφνη (áxafni) | άξαφνο (áxafno) | άξαφνοι (áxafnoi) | άξαφνες (áxafnes) | άξαφνα (áxafna) | |
genitive | άξαφνου (áxafnou) | άξαφνης (áxafnis) | άξαφνου (áxafnou) | άξαφνων (áxafnon) | άξαφνων (áxafnon) | άξαφνων (áxafnon) | |
accusative | άξαφνο (áxafno) | άξαφνη (áxafni) | άξαφνο (áxafno) | άξαφνους (áxafnous) | άξαφνες (áxafnes) | άξαφνα (áxafna) | |
vocative | άξαφνε (áxafne) | άξαφνη (áxafni) | άξαφνο (áxafno) | άξαφνοι (áxafnoi) | άξαφνες (áxafnes) | άξαφνα (áxafna) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άξαφνος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άξαφνος, etc.)