From Ancient Greek ἥσυχος (hḗsukhos, “quiet, still”).
ήσυχος • (ísychos) m (feminine ήσυχη, neuter ήσυχο)
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ήσυχος • | ήσυχη • | ήσυχο • | ήσυχοι • | ήσυχες • | ήσυχα • |
| genitive | ήσυχου • | ήσυχης • | ήσυχου • | ήσυχων • | ήσυχων • | ήσυχων • |
| accusative | ήσυχο • | ήσυχη • | ήσυχο • | ήσυχους • | ήσυχες • | ήσυχα • |
| vocative | ήσυχε • | ήσυχη • | ήσυχο • | ήσυχοι • | ήσυχες • | ήσυχα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ήσυχος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ήσυχος, etc.) | |||||
| comparative | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ησυχότερος • | ησυχότερη • | ησυχότερο • | ησυχότεροι • | ησυχότερες • | ησυχότερα • |
| genitive | ησυχότερου • | ησυχότερης • | ησυχότερου • | ησυχότερων • | ησυχότερων • | ησυχότερων • |
| accusative | ησυχότερο • | ησυχότερη • | ησυχότερο • | ησυχότερους • | ησυχότερες • | ησυχότερα • |
| vocative | ησυχότερε • | ησυχότερη • | ησυχότερο • | ησυχότεροι • | ησυχότερες • | ησυχότερα • |
| derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ησυχότερος", etc) | |||||
| Absolute superlative | singular | plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ησυχότατος • | ησυχότατη • | ησυχότατο • | ησυχότατοι • | ησυχότατες • | ησυχότατα • |
| genitive | ησυχότατου • | ησυχότατης • | ησυχότατου • | ησυχότατων • | ησυχότατων • | ησυχότατων • |
| accusative | ησυχότατο • | ησυχότατη • | ησυχότατο • | ησυχότατους • | ησυχότατες • | ησυχότατα • |
| vocative | ησυχότατε • | ησυχότατη • | ησυχότατο • | ησυχότατοι • | ησυχότατες • | ησυχότατα • |