From Venetan averto, from Latin apertus.
αβέρτος • (avértos) m (feminine αβέρτη, neuter αβέρτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αβέρτος (avértos) | αβέρτη (avérti) | αβέρτο (avérto) | αβέρτοι (avértoi) | αβέρτες (avértes) | αβέρτα (avérta) | |
genitive | αβέρτου (avértou) | αβέρτης (avértis) | αβέρτου (avértou) | αβέρτων (avérton) | αβέρτων (avérton) | αβέρτων (avérton) | |
accusative | αβέρτο (avérto) | αβέρτη (avérti) | αβέρτο (avérto) | αβέρτους (avértous) | αβέρτες (avértes) | αβέρτα (avérta) | |
vocative | αβέρτε (avérte) | αβέρτη (avérti) | αβέρτο (avérto) | αβέρτοι (avértoi) | αβέρτες (avértes) | αβέρτα (avérta) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αβέρτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αβέρτος, etc.)