αβασίλευτος • (avasíleftos) m (feminine αβασίλευτη, neuter αβασίλευτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αβασίλευτος (avasíleftos) | αβασίλευτη (avasílefti) | αβασίλευτο (avasílefto) | αβασίλευτοι (avasíleftoi) | αβασίλευτες (avasíleftes) | αβασίλευτα (avasílefta) | |
genitive | αβασίλευτου (avasíleftou) | αβασίλευτης (avasíleftis) | αβασίλευτου (avasíleftou) | αβασίλευτων (avasílefton) | αβασίλευτων (avasílefton) | αβασίλευτων (avasílefton) | |
accusative | αβασίλευτο (avasílefto) | αβασίλευτη (avasílefti) | αβασίλευτο (avasílefto) | αβασίλευτους (avasíleftous) | αβασίλευτες (avasíleftes) | αβασίλευτα (avasílefta) | |
vocative | αβασίλευτε (avasílefte) | αβασίλευτη (avasílefti) | αβασίλευτο (avasílefto) | αβασίλευτοι (avasíleftoi) | αβασίλευτες (avasíleftes) | αβασίλευτα (avasílefta) |