αγαπησιάρης • (agapisiáris) m (feminine αγαπησιάρα, neuter αγαπησιάρικο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αγαπησιάρης (agapisiáris) | αγαπησιάρα (agapisiára) | αγαπησιάρικο (agapisiáriko) | αγαπησιάρηδες (agapisiárides) | αγαπησιάρες (agapisiáres) | αγαπησιάρικα (agapisiárika) | |
| genitive | αγαπησιάρη (agapisiári) | αγαπησιάρας (agapisiáras) | αγαπησιάρικου (agapisiárikou) | αγαπησιάρηδων (agapisiáridon) | — | αγαπησιάρικων (agapisiárikon) | |
| accusative | αγαπησιάρη (agapisiári) | αγαπησιάρα (agapisiára) | αγαπησιάρικο (agapisiáriko) | αγαπησιάρηδες (agapisiárides) | αγαπησιάρες (agapisiáres) | αγαπησιάρικα (agapisiárika) | |
| vocative | αγαπησιάρη (agapisiári) | αγαπησιάρα (agapisiára) | αγαπησιάρικο (agapisiáriko) | αγαπησιάρηδες (agapisiárides) | αγαπησιάρες (agapisiáres) | αγαπησιάρικα (agapisiárika) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγαπησιάρης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγαπησιάρης, etc.)