Perfect participle of αγγαρεύομαι (angarévomai), passive voice of αγγαρεύω (“compel to do work”).
αγγαρεμένος • (angareménos) m (feminine αγγαρεμένη, neuter αγγαρεμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αγγαρεμένος (angareménos) | αγγαρεμένη (angareméni) | αγγαρεμένο (angareméno) | αγγαρεμένοι (angareménoi) | αγγαρεμένες (angareménes) | αγγαρεμένα (angareména) | |
genitive | αγγαρεμένου (angareménou) | αγγαρεμένης (angareménis) | αγγαρεμένου (angareménou) | αγγαρεμένων (angareménon) | αγγαρεμένων (angareménon) | αγγαρεμένων (angareménon) | |
accusative | αγγαρεμένο (angareméno) | αγγαρεμένη (angareméni) | αγγαρεμένο (angareméno) | αγγαρεμένους (angareménous) | αγγαρεμένες (angareménes) | αγγαρεμένα (angareména) | |
vocative | αγγαρεμένε (angareméne) | αγγαρεμένη (angareméni) | αγγαρεμένο (angareméno) | αγγαρεμένοι (angareménoi) | αγγαρεμένες (angareménes) | αγγαρεμένα (angareména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγγαρεμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγγαρεμένος, etc.)