From α- (a-, “lacking”) + γράμματα (grámmata, “education, literature”).
αγράμματος • (agrámmatos) m (feminine αγράμματη, neuter αγράμματο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αγράμματος (agrámmatos) | αγράμματη (agrámmati) | αγράμματο (agrámmato) | αγράμματοι (agrámmatoi) | αγράμματες (agrámmates) | αγράμματα (agrámmata) | |
genitive | αγράμματου (agrámmatou) | αγράμματης (agrámmatis) | αγράμματου (agrámmatou) | αγράμματων (agrámmaton) | αγράμματων (agrámmaton) | αγράμματων (agrámmaton) | |
accusative | αγράμματο (agrámmato) | αγράμματη (agrámmati) | αγράμματο (agrámmato) | αγράμματους (agrámmatous) | αγράμματες (agrámmates) | αγράμματα (agrámmata) | |
vocative | αγράμματε (agrámmate) | αγράμματη (agrámmati) | αγράμματο (agrámmato) | αγράμματοι (agrámmatoi) | αγράμματες (agrámmates) | αγράμματα (agrámmata) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγράμματος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγράμματος, etc.)