Learned borrowing from Ancient Greek ἀδαμάντινος (adamántinos, “sense: hard as adamant, steal”) and semantic loan from English adamantine < Latin adamantinus < Ancient Greek ἀδαμάντινος (adamántinos).[1]
αδαμάντινος • (adamántinos) m (feminine αδαμάντινη, neuter αδαμάντινο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αδαμάντινος (adamántinos) | αδαμάντινη (adamántini) | αδαμάντινο (adamántino) | αδαμάντινοι (adamántinoi) | αδαμάντινες (adamántines) | αδαμάντινα (adamántina) | |
| genitive | αδαμάντινου (adamántinou) | αδαμάντινης (adamántinis) | αδαμάντινου (adamántinou) | αδαμάντινων (adamántinon) | αδαμάντινων (adamántinon) | αδαμάντινων (adamántinon) | |
| accusative | αδαμάντινο (adamántino) | αδαμάντινη (adamántini) | αδαμάντινο (adamántino) | αδαμάντινους (adamántinous) | αδαμάντινες (adamántines) | αδαμάντινα (adamántina) | |
| vocative | αδαμάντινε (adamántine) | αδαμάντινη (adamántini) | αδαμάντινο (adamántino) | αδαμάντινοι (adamántinoi) | αδαμάντινες (adamántines) | αδαμάντινα (adamántina) | |
and see