From Ancient Greek ἀδάμαστος (adámastos).
αδάμαστος • (adámastos) m (feminine αδάμαστη, neuter αδάμαστο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αδάμαστος (adámastos) | αδάμαστη (adámasti) | αδάμαστο (adámasto) | αδάμαστοι (adámastoi) | αδάμαστες (adámastes) | αδάμαστα (adámasta) | |
genitive | αδάμαστου (adámastou) | αδάμαστης (adámastis) | αδάμαστου (adámastou) | αδάμαστων (adámaston) | αδάμαστων (adámaston) | αδάμαστων (adámaston) | |
accusative | αδάμαστο (adámasto) | αδάμαστη (adámasti) | αδάμαστο (adámasto) | αδάμαστους (adámastous) | αδάμαστες (adámastes) | αδάμαστα (adámasta) | |
vocative | αδάμαστε (adámaste) | αδάμαστη (adámasti) | αδάμαστο (adámasto) | αδάμαστοι (adámastoi) | αδάμαστες (adámastes) | αδάμαστα (adámasta) |