From αέριο (aério) + -ούχος (-oúchos).
αεριούχος • (aerioúchos) m (feminine αεριούχος, neuter αεριούχο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αεριούχος (aerioúchos) | αεριούχος (aerioúchos) | αεριούχο (aerioúcho) | αεριούχοι (aerioúchoi) | αεριούχοι (aerioúchoi) | αεριούχα (aerioúcha) | |
genitive | αεριούχου (aerioúchou) | αεριούχου (aerioúchou) | αεριούχου (aerioúchou) | αεριούχων (aerioúchon) | αεριούχων (aerioúchon) | αεριούχων (aerioúchon) | |
accusative | αεριούχο (aerioúcho) | αεριούχο (aerioúcho) | αεριούχο (aerioúcho) | αεριούχους (aerioúchous) | αεριούχους (aerioúchous) | αεριούχα (aerioúcha) | |
vocative | αεριούχε (aerioúche) | αεριούχε (aerioúche) | αεριούχο (aerioúcho) | αεριούχοι (aerioúchoi) | αεριούχοι (aerioúchoi) | αεριούχα (aerioúcha) |