From Ancient Greek ἔχω (ékhō, “to have”).
-ούχος • (-oúchos) m
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | -ούχος (-oúchos) | -ούχα (-oúcha) | -ούχο (-oúcho) | -ούχοι (-oúchoi) | -ούχες (-oúches) | -ούχα (-oúcha) | |
| genitive | -ούχου (-oúchou) | -ούχας (-oúchas) | -ούχου (-oúchou) | -ούχων (-oúchon) | -ούχων (-oúchon) | -ούχων (-oúchon) | |
| accusative | -ούχο (-oúcho) | -ούχα (-oúcha) | -ούχο (-oúcho) | -ούχους (-oúchous) | -ούχες (-oúches) | -ούχα (-oúcha) | |
| vocative | -ούχε (-oúche) | -ούχα (-oúcha) | -ούχο (-oúcho) | -ούχοι (-oúchoi) | -ούχες (-oúches) | -ούχα (-oúcha) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο -ούχος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο -ούχος, etc.)