αθέμιτος • (athémitos) m (feminine αθέμιτη, neuter αθέμιτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αθέμιτος (athémitos) | αθέμιτη (athémiti) | αθέμιτο (athémito) | αθέμιτοι (athémitoi) | αθέμιτες (athémites) | αθέμιτα (athémita) | |
genitive | αθέμιτου (athémitou) | αθέμιτης (athémitis) | αθέμιτου (athémitou) | αθέμιτων (athémiton) | αθέμιτων (athémiton) | αθέμιτων (athémiton) | |
accusative | αθέμιτο (athémito) | αθέμιτη (athémiti) | αθέμιτο (athémito) | αθέμιτους (athémitous) | αθέμιτες (athémites) | αθέμιτα (athémita) | |
vocative | αθέμιτε (athémite) | αθέμιτη (athémiti) | αθέμιτο (athémito) | αθέμιτοι (athémitoi) | αθέμιτες (athémites) | αθέμιτα (athémita) |