αθηναίκος • (athinaíkos) m (feminine αθηναίκη, neuter αθηναίκο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αθηναίκος (athinaíkos) | αθηναίκη (athinaíki) | αθηναίκο (athinaíko) | αθηναίκοι (athinaíkoi) | αθηναίκες (athinaíkes) | αθηναίκα (athinaíka) | |
genitive | αθηναίκου (athinaíkou) | αθηναίκης (athinaíkis) | αθηναίκου (athinaíkou) | αθηναίκων (athinaíkon) | αθηναίκων (athinaíkon) | αθηναίκων (athinaíkon) | |
accusative | αθηναίκο (athinaíko) | αθηναίκη (athinaíki) | αθηναίκο (athinaíko) | αθηναίκους (athinaíkous) | αθηναίκες (athinaíkes) | αθηναίκα (athinaíka) | |
vocative | αθηναίκε (athinaíke) | αθηναίκη (athinaíki) | αθηναίκο (athinaíko) | αθηναίκοι (athinaíkoi) | αθηναίκες (athinaíkes) | αθηναίκα (athinaíka) |