From Ancient Greek αἰνιγματικός (ainigmatikós).
αινιγματικός • (ainigmatikós) m (feminine αινιγματική, neuter αινιγματικό)
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αινιγματικός • | αινιγματική • | αινιγματικό • | αινιγματικοί • | αινιγματικές • | αινιγματικά • |
| genitive | αινιγματικού • | αινιγματικής • | αινιγματικού • | αινιγματικών • | αινιγματικών • | αινιγματικών • |
| accusative | αινιγματικό • | αινιγματική • | αινιγματικό • | αινιγματικούς • | αινιγματικές • | αινιγματικά • |
| vocative | αινιγματικέ • | αινιγματική • | αινιγματικό • | αινιγματικοί • | αινιγματικές • | αινιγματικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αινιγματικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αινιγματικός, etc.) | |||||