αιρετικός

Hello, you have come here looking for the meaning of the word αιρετικός. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word αιρετικός, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say αιρετικός in singular and plural. Everything you need to know about the word αιρετικός you have here. The definition of the word αιρετικός will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofαιρετικός, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: αἱρετικός

Greek

Etymology

Learnedly, from Koine Greek αἱρετικός (hairetikós), the ancient sense: "able to choose", from αἱρέω (hairéō).
Also substantivised. [1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /e.ɾe.tiˈkos/
  • Hyphenation: αι‧ρε‧τι‧κός

Adjective

αιρετικός • (airetikós) m (feminine αιρετική, neuter αιρετικό)

  1. heretical
  2. sectarian

Declension

Declension of αιρετικός
number 
case \ gender  		singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αιρετικός • αιρετική • αιρετικό • αιρετικοί • αιρετικές • αιρετικά •
genitive αιρετικού • αιρετικής • αιρετικού • αιρετικών • αιρετικών • αιρετικών •
accusative αιρετικό • αιρετική • αιρετικό • αιρετικούς • αιρετικές • αιρετικά •
vocative αιρετικέ • αιρετική • αιρετικό • αιρετικοί • αιρετικές • αιρετικά •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αιρετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αιρετικός, etc.)
Degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αιρετικότερος • αιρετικότερη • αιρετικότερο • αιρετικότεροι • αιρετικότερες • αιρετικότερα •
genitive αιρετικότερου • αιρετικότερης • αιρετικότερου • αιρετικότερων • αιρετικότερων • αιρετικότερων •
accusative αιρετικότερο • αιρετικότερη • αιρετικότερο • αιρετικότερους • αιρετικότερες • αιρετικότερα •
vocative αιρετικότερε • αιρετικότερη • αιρετικότερο • αιρετικότεροι • αιρετικότερες • αιρετικότερα •
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αιρετικότερος", etc)

Noun

αιρετικός • (airetikós) m (plural αιρετικοί)

  1. heretic

Declension

Declension of αιρετικός
singular plural
nominative αιρετικός • αιρετικοί •
genitive αιρετικού • αιρετικών •
accusative αιρετικό • αιρετικούς •
vocative αιρετικέ • αιρετικοί •

References

  1. ^ αιρετικός - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language
  2. ^ αιρετικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Wikious
Boobota
Sagapedia