Learnedly, from Koine Greek αἱρετικός (hairetikós), the ancient sense: "able to choose", from αἱρέω (hairéō).
Also substantivised. [1][2]
αιρετικός • (airetikós) m (feminine αιρετική, neuter αιρετικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αιρετικός (airetikós) | αιρετική (airetikí) | αιρετικό (airetikó) | αιρετικοί (airetikoí) | αιρετικές (airetikés) | αιρετικά (airetiká) | |
| genitive | αιρετικού (airetikoú) | αιρετικής (airetikís) | αιρετικού (airetikoú) | αιρετικών (airetikón) | αιρετικών (airetikón) | αιρετικών (airetikón) | |
| accusative | αιρετικό (airetikó) | αιρετική (airetikí) | αιρετικό (airetikó) | αιρετικούς (airetikoús) | αιρετικές (airetikés) | αιρετικά (airetiká) | |
| vocative | αιρετικέ (airetiké) | αιρετική (airetikí) | αιρετικό (airetikó) | αιρετικοί (airetikoí) | αιρετικές (airetikés) | αιρετικά (airetiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αιρετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αιρετικός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αιρετικότερος", etc) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
αιρετικός • (airetikós) m (plural αιρετικοί)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αιρετικός (airetikós) | αιρετικοί (airetikoí) |
| genitive | αιρετικού (airetikoú) | αιρετικών (airetikón) |
| accusative | αιρετικό (airetikó) | αιρετικούς (airetikoús) |
| vocative | αιρετικέ (airetiké) | αιρετικοί (airetikoí) |