From Ancient Greek ἀκάματος (akámatos).
ακάματος • (akámatos) m (feminine ακάματη, neuter ακάματο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακάματος (akámatos) | ακάματη (akámati) | ακάματο (akámato) | ακάματοι (akámatoi) | ακάματες (akámates) | ακάματα (akámata) | |
| genitive | ακάματου (akámatou) | ακάματης (akámatis) | ακάματου (akámatou) | ακάματων (akámaton) | ακάματων (akámaton) | ακάματων (akámaton) | |
| accusative | ακάματο (akámato) | ακάματη (akámati) | ακάματο (akámato) | ακάματους (akámatous) | ακάματες (akámates) | ακάματα (akámata) | |
| vocative | ακάματε (akámate) | ακάματη (akámati) | ακάματο (akámato) | ακάματοι (akámatoi) | ακάματες (akámates) | ακάματα (akámata) | |