ακαταλόγιστος • (akatalógistos) m (feminine ακαταλόγιστη, neuter ακαταλόγιστο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακαταλόγιστος (akatalógistos) | ακαταλόγιστη (akatalógisti) | ακαταλόγιστο (akatalógisto) | ακαταλόγιστοι (akatalógistoi) | ακαταλόγιστες (akatalógistes) | ακαταλόγιστα (akatalógista) | |
| genitive | ακαταλόγιστου (akatalógistou) | ακαταλόγιστης (akatalógistis) | ακαταλόγιστου (akatalógistou) | ακαταλόγιστων (akatalógiston) | ακαταλόγιστων (akatalógiston) | ακαταλόγιστων (akatalógiston) | |
| accusative | ακαταλόγιστο (akatalógisto) | ακαταλόγιστη (akatalógisti) | ακαταλόγιστο (akatalógisto) | ακαταλόγιστους (akatalógistous) | ακαταλόγιστες (akatalógistes) | ακαταλόγιστα (akatalógista) | |
| vocative | ακαταλόγιστε (akatalógiste) | ακαταλόγιστη (akatalógisti) | ακαταλόγιστο (akatalógisto) | ακαταλόγιστοι (akatalógistoi) | ακαταλόγιστες (akatalógistes) | ακαταλόγιστα (akatalógista) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακαταλόγιστος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακαταλόγιστος, etc.)