Perfect participle of αλαφιάζομαι (alafiázomai), passive voice of αλαφιάζω (“to strartle”).
αλαφιασμένος • (alafiasménos) m (feminine αλαφιασμένη, neuter αλαφιασμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αλαφιασμένος (alafiasménos) | αλαφιασμένη (alafiasméni) | αλαφιασμένο (alafiasméno) | αλαφιασμένοι (alafiasménoi) | αλαφιασμένες (alafiasménes) | αλαφιασμένα (alafiasména) | |
| genitive | αλαφιασμένου (alafiasménou) | αλαφιασμένης (alafiasménis) | αλαφιασμένου (alafiasménou) | αλαφιασμένων (alafiasménon) | αλαφιασμένων (alafiasménon) | αλαφιασμένων (alafiasménon) | |
| accusative | αλαφιασμένο (alafiasméno) | αλαφιασμένη (alafiasméni) | αλαφιασμένο (alafiasméno) | αλαφιασμένους (alafiasménous) | αλαφιασμένες (alafiasménes) | αλαφιασμένα (alafiasména) | |
| vocative | αλαφιασμένε (alafiasméne) | αλαφιασμένη (alafiasméni) | αλαφιασμένο (alafiasméno) | αλαφιασμένοι (alafiasménoi) | αλαφιασμένες (alafiasménes) | αλαφιασμένα (alafiasména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αλαφιασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αλαφιασμένος, etc.)