αμαρταίνω • (amartaíno) (past αμάρτησα, passive —)
| Active voice ➤ | ||||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
| 1 sg | αμαρταίνω (αμαρτάνω →) | αμαρτήσω | ||
| 2 sg | αμαρταίνεις | αμαρτήσεις | ||
| 3 sg | αμαρταίνει | αμαρτήσει | ||
| 1 pl | αμαρταίνουμε, [‑ομε] | αμαρτήσουμε, [‑ομε] | ||
| 2 pl | αμαρταίνετε | αμαρτήσετε | ||
| 3 pl | αμαρταίνουν(ε) | αμαρτήσουν(ε) | ||
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
| 1 sg | αμάρταινα | αμάρτησα | ||
| 2 sg | αμάρταινες | αμάρτησες | ||
| 3 sg | αμάρταινε | αμάρτησε | ||
| 1 pl | αμαρταίναμε | αμαρτήσαμε | ||
| 2 pl | αμαρταίνατε | αμαρτήσατε | ||
| 3 pl | αμάρταιναν, αμαρταίναν(ε) | αμάρτησαν, αμαρτήσαν(ε) | ||
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
| 1 sg | θα αμαρταίνω ➤ | θα αμαρτήσω ➤ | ||
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αμαρταίνεις, … | θα αμαρτήσεις, … | ||
| Perfect aspect ➤ | ||||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αμαρτήσει | |||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αμαρτήσει | |||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αμαρτήσει | |||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
| 2 sg | αμάρταινε | αμάρτησε | ||
| 2 pl | αμαρταίνετε | αμαρτήστε | ||
| Other forms | ||||
| Active present participle ➤ | αμαρταίνοντας ➤ | |||
| Active perfect participle ➤ | έχοντας αμαρτήσει ➤ | |||
| Passive perfect participle ➤ | — | |||
| Nonfinite form ➤ | αμαρτήσει | |||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||