ανήμπορος • (anímporos) m (feminine ανήμπορη, neuter ανήμπορο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανήμπορος (anímporos) | ανήμπορη (anímpori) | ανήμπορο (anímporo) | ανήμποροι (anímporoi) | ανήμπορες (anímpores) | ανήμπορα (anímpora) | |
genitive | ανήμπορου (anímporou) | ανήμπορης (anímporis) | ανήμπορου (anímporou) | ανήμπορων (anímporon) | ανήμπορων (anímporon) | ανήμπορων (anímporon) | |
accusative | ανήμπορο (anímporo) | ανήμπορη (anímpori) | ανήμπορο (anímporo) | ανήμπορους (anímporous) | ανήμπορες (anímpores) | ανήμπορα (anímpora) | |
vocative | ανήμπορε (anímpore) | ανήμπορη (anímpori) | ανήμπορο (anímporo) | ανήμποροι (anímporoi) | ανήμπορες (anímpores) | ανήμπορα (anímpora) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανήμπορος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανήμπορος, etc.)