Learned borrowing from Ancient Greek ἀναγγέλλω (anangéllō).[1] By surface analysis, αν- (an-, from ανα- (ana-)) + αγγέλλω (angéllo).
αναγγέλλω • (anangéllo) (past ανήγγειλα/ανάγγειλα, passive αναγγέλλομαι, p‑past αναγγέλθηκα, ppp αναγγελμένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αναγγέλλω | αναγγείλω | αναγγέλλομαι | αναγγελθώ |
| 2 sg | αναγγέλλεις | αναγγείλεις | αναγγέλλεσαι | αναγγελθείς |
| 3 sg | αναγγέλλει | αναγγείλει | αναγγέλλεται | αναγγελθεί |
| 1 pl | αναγγέλλουμε, [‑ομε] | αναγγείλουμε, [‑ομε] | αναγγελλόμαστε | αναγγελθούμε |
| 2 pl | αναγγέλλετε | αναγγείλετε | αναγγέλλεστε, αναγγελλόσαστε | αναγγελθείτε |
| 3 pl | αναγγέλλουν(ε) | αναγγείλουν(ε) | αναγγέλλονται | αναγγελθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ανάγγελλα, ανήγγελλα1 | ανάγγειλα, ανήγγειλα1 | αναγγελλόμουν(α) | αναγγέλθηκα |
| 2 sg | ανάγγελλες, ανήγγελλες | ανάγγειλες, ανήγγειλες | αναγγελλόσουν(α) | αναγγέλθηκες |
| 3 sg | ανάγγελλε, ανήγγελλε | ανάγγειλε, ανήγγειλε | αναγγελλόταν(ε) | αναγγέλθηκε |
| 1 pl | αναγγέλλαμε | αναγγείλαμε | αναγγελλόμασταν, (‑όμαστε) | αναγγελθήκαμε |
| 2 pl | αναγγέλλατε | αναγγείλατε | αναγγελλόσασταν, (‑όσαστε) | αναγγελθήκατε |
| 3 pl | ανάγγελλαν, αναγγέλλαν(ε), ανήγγελλαν | ανάγγειλαν, αναγγείλαν(ε), ανήγγειλαν | αναγγέλλονταν, (αναγγελλόντουσαν) | αναγγέλθηκαν, αναγγελθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα αναγγέλλω ➤ | θα αναγγείλω ➤ | θα αναγγέλλομαι ➤ | θα αναγγελθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αναγγέλλεις, … | θα αναγγείλεις, … | θα αναγγέλλεσαι, … | θα αναγγελθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αναγγείλει έχω, έχεις, … αναγγελμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αναγγελθεί είμαι, είσαι, … αναγγελμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αναγγείλει είχα, είχες, … αναγγελμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αναγγελθεί ήμουν, ήσουν, … αναγγελμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αναγγείλει θα έχω, θα έχεις, … αναγγελμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αναγγελθεί θα είμαι, θα είσαι, … αναγγελμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ανάγγελλε | ανάγγειλε | — | — |
| 2 pl | αναγγέλλετε | αναγγείλετε, (αναγγείλτε) | αναγγέλλεστε | αναγγελθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αναγγέλλοντας ➤ | αναγγελλόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αναγγείλει ➤ | αναγγελμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αναγγείλει | αναγγελθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• 1. The forms with ανή- are formal and with ανά- are demotic. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||