ανακλαστικός • (anaklastikós) m (feminine ανακλαστική, neuter ανακλαστικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανακλαστικός (anaklastikós) | ανακλαστική (anaklastikí) | ανακλαστικό (anaklastikó) | ανακλαστικοί (anaklastikoí) | ανακλαστικές (anaklastikés) | ανακλαστικά (anaklastiká) | |
| genitive | ανακλαστικού (anaklastikoú) | ανακλαστικής (anaklastikís) | ανακλαστικού (anaklastikoú) | ανακλαστικών (anaklastikón) | ανακλαστικών (anaklastikón) | ανακλαστικών (anaklastikón) | |
| accusative | ανακλαστικό (anaklastikó) | ανακλαστική (anaklastikí) | ανακλαστικό (anaklastikó) | ανακλαστικούς (anaklastikoús) | ανακλαστικές (anaklastikés) | ανακλαστικά (anaklastiká) | |
| vocative | ανακλαστικέ (anaklastiké) | ανακλαστική (anaklastikí) | ανακλαστικό (anaklastikó) | ανακλαστικοί (anaklastikoí) | ανακλαστικές (anaklastikés) | ανακλαστικά (anaklastiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανακλαστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανακλαστικός, etc.)