Inherited from the Hellenistic Koine Greek ἀνασαλεύω (anasaleúō). By surface analysis, ανα- (“upward”) + σαλεύω (“move lightly”).
ανασαλεύω • (anasalévo) (past ανασάλεψα, passive —) Also rare passive ανασαλεύομαι when transitive[1]
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ανασαλεύω | ανασαλέψω | ανασαλεύομαι | ανασαλευτώ |
| 2 sg | ανασαλεύεις | ανασαλέψεις | ανασαλεύεσαι | ανασαλευτείς |
| 3 sg | ανασαλεύει | ανασαλέψει | ανασαλεύεται | ανασαλευτεί |
| 1 pl | ανασαλεύουμε, [‑ομε] | ανασαλέψουμε, [‑ομε] | ανασαλευόμαστε | ανασαλευτούμε |
| 2 pl | ανασαλεύετε | ανασαλέψετε | ανασαλεύεστε, ανασαλευόσαστε | ανασαλευτείτε |
| 3 pl | ανασαλεύουν(ε) | ανασαλέψουν(ε) | ανασαλεύονται | ανασαλευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ανασάλευα | ανασάλεψα | ανασαλευόμουν(α) | ανασαλεύτηκα |
| 2 sg | ανασάλευες | ανασάλεψες | ανασαλευόσουν(α) | ανασαλεύτηκες |
| 3 sg | ανασάλευε | ανασάλεψε | ανασαλευόταν(ε) | ανασαλεύτηκε |
| 1 pl | ανασαλεύαμε | ανασαλέψαμε | ανασαλευόμασταν, (‑όμαστε) | ανασαλευτήκαμε |
| 2 pl | ανασαλεύατε | ανασαλέψατε | ανασαλευόσασταν, (‑όσαστε) | ανασαλευτήκατε |
| 3 pl | ανασάλευαν, ανασαλεύαν(ε) | ανασάλεψαν, ανασαλέψαν(ε) | ανασαλεύονταν, (ανασαλευόντουσαν) | ανασαλεύτηκαν, ανασαλευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ανασαλεύω ➤ | θα ανασαλέψω ➤ | θα ανασαλεύομαι ➤ | θα ανασαλευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ανασαλεύεις, … | θα ανασαλέψεις, … | θα ανασαλεύεσαι, … | θα ανασαλευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ανασαλέψει | έχω, έχεις, … ανασαλευτεί | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ανασαλέψει | είχα, είχες, … ανασαλευτεί | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ανασαλέψει | θα έχω, θα έχεις, … ανασαλευτεί | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ανασάλευε | ανασάλεψε, ανασάλευ' 1 | — | ανασαλέψου |
| 2 pl | ανασαλεύετε | ανασαλέψτε, ανασαλεύτε2 | ανασαλεύεστε | ανασαλευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ανασαλεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ανασαλέψει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | ανασαλέψει | ανασαλευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ανασάλευ' το ("move it gently!"). 2. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||