ανεμπόδιστος • (anempódistos) m (feminine ανεμπόδιστη, neuter ανεμπόδιστο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεμπόδιστος (anempódistos) | ανεμπόδιστη (anempódisti) | ανεμπόδιστο (anempódisto) | ανεμπόδιστοι (anempódistoi) | ανεμπόδιστες (anempódistes) | ανεμπόδιστα (anempódista) | |
| genitive | ανεμπόδιστου (anempódistou) | ανεμπόδιστης (anempódistis) | ανεμπόδιστου (anempódistou) | ανεμπόδιστων (anempódiston) | ανεμπόδιστων (anempódiston) | ανεμπόδιστων (anempódiston) | |
| accusative | ανεμπόδιστο (anempódisto) | ανεμπόδιστη (anempódisti) | ανεμπόδιστο (anempódisto) | ανεμπόδιστους (anempódistous) | ανεμπόδιστες (anempódistes) | ανεμπόδιστα (anempódista) | |
| vocative | ανεμπόδιστε (anempódiste) | ανεμπόδιστη (anempódisti) | ανεμπόδιστο (anempódisto) | ανεμπόδιστοι (anempódistoi) | ανεμπόδιστες (anempódistes) | ανεμπόδιστα (anempódista) | |