απαρακώλυτος • (aparakólytos) m (feminine απαρακώλυτη, neuter απαρακώλυτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απαρακώλυτος (aparakólytos) | απαρακώλυτη (aparakólyti) | απαρακώλυτο (aparakólyto) | απαρακώλυτοι (aparakólytoi) | απαρακώλυτες (aparakólytes) | απαρακώλυτα (aparakólyta) | |
genitive | απαρακώλυτου (aparakólytou) | απαρακώλυτης (aparakólytis) | απαρακώλυτου (aparakólytou) | απαρακώλυτων (aparakólyton) | απαρακώλυτων (aparakólyton) | απαρακώλυτων (aparakólyton) | |
accusative | απαρακώλυτο (aparakólyto) | απαρακώλυτη (aparakólyti) | απαρακώλυτο (aparakólyto) | απαρακώλυτους (aparakólytous) | απαρακώλυτες (aparakólytes) | απαρακώλυτα (aparakólyta) | |
vocative | απαρακώλυτε (aparakólyte) | απαρακώλυτη (aparakólyti) | απαρακώλυτο (aparakólyto) | απαρακώλυτοι (aparakólytoi) | απαρακώλυτες (aparakólytes) | απαρακώλυτα (aparakólyta) |