αντανακλαστικός • (antanaklastikós) m (feminine αντανακλαστική, neuter αντανακλαστικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αντανακλαστικός (antanaklastikós) | αντανακλαστική (antanaklastikí) | αντανακλαστικό (antanaklastikó) | αντανακλαστικοί (antanaklastikoí) | αντανακλαστικές (antanaklastikés) | αντανακλαστικά (antanaklastiká) | |
| genitive | αντανακλαστικού (antanaklastikoú) | αντανακλαστικής (antanaklastikís) | αντανακλαστικού (antanaklastikoú) | αντανακλαστικών (antanaklastikón) | αντανακλαστικών (antanaklastikón) | αντανακλαστικών (antanaklastikón) | |
| accusative | αντανακλαστικό (antanaklastikó) | αντανακλαστική (antanaklastikí) | αντανακλαστικό (antanaklastikó) | αντανακλαστικούς (antanaklastikoús) | αντανακλαστικές (antanaklastikés) | αντανακλαστικά (antanaklastiká) | |
| vocative | αντανακλαστικέ (antanaklastiké) | αντανακλαστική (antanaklastikí) | αντανακλαστικό (antanaklastikó) | αντανακλαστικοί (antanaklastikoí) | αντανακλαστικές (antanaklastikés) | αντανακλαστικά (antanaklastiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντανακλαστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντανακλαστικός, etc.)