αντιδεοντολογικός • (antideontologikós) m (feminine αντιδεοντολογική, neuter αντιδεοντολογικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αντιδεοντολογικός (antideontologikós) | αντιδεοντολογική (antideontologikí) | αντιδεοντολογικό (antideontologikó) | αντιδεοντολογικοί (antideontologikoí) | αντιδεοντολογικές (antideontologikés) | αντιδεοντολογικά (antideontologiká) | |
genitive | αντιδεοντολογικού (antideontologikoú) | αντιδεοντολογικής (antideontologikís) | αντιδεοντολογικού (antideontologikoú) | αντιδεοντολογικών (antideontologikón) | αντιδεοντολογικών (antideontologikón) | αντιδεοντολογικών (antideontologikón) | |
accusative | αντιδεοντολογικό (antideontologikó) | αντιδεοντολογική (antideontologikí) | αντιδεοντολογικό (antideontologikó) | αντιδεοντολογικούς (antideontologikoús) | αντιδεοντολογικές (antideontologikés) | αντιδεοντολογικά (antideontologiká) | |
vocative | αντιδεοντολογικέ (antideontologiké) | αντιδεοντολογική (antideontologikí) | αντιδεοντολογικό (antideontologikó) | αντιδεοντολογικοί (antideontologikoí) | αντιδεοντολογικές (antideontologikés) | αντιδεοντολογικά (antideontologiká) |