ανυπομόνευτος • (anypomóneftos) m (feminine ανυπομόνευτη, neuter ανυπομόνευτο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανυπομόνευτος (anypomóneftos) | ανυπομόνευτη (anypomónefti) | ανυπομόνευτο (anypomónefto) | ανυπομόνευτοι (anypomóneftoi) | ανυπομόνευτες (anypomóneftes) | ανυπομόνευτα (anypomónefta) | |
| genitive | ανυπομόνευτου (anypomóneftou) | ανυπομόνευτης (anypomóneftis) | ανυπομόνευτου (anypomóneftou) | ανυπομόνευτων (anypomónefton) | ανυπομόνευτων (anypomónefton) | ανυπομόνευτων (anypomónefton) | |
| accusative | ανυπομόνευτο (anypomónefto) | ανυπομόνευτη (anypomónefti) | ανυπομόνευτο (anypomónefto) | ανυπομόνευτους (anypomóneftous) | ανυπομόνευτες (anypomóneftes) | ανυπομόνευτα (anypomónefta) | |
| vocative | ανυπομόνευτε (anypomónefte) | ανυπομόνευτη (anypomónefti) | ανυπομόνευτο (anypomónefto) | ανυπομόνευτοι (anypomóneftoi) | ανυπομόνευτες (anypomóneftes) | ανυπομόνευτα (anypomónefta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανυπομόνευτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανυπομόνευτος, etc.)