ανωφέλευτος • (anoféleftos) m (feminine ανωφέλευτη, neuter ανωφέλευτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανωφέλευτος (anoféleftos) | ανωφέλευτη (anofélefti) | ανωφέλευτο (anofélefto) | ανωφέλευτοι (anoféleftoi) | ανωφέλευτες (anoféleftes) | ανωφέλευτα (anofélefta) | |
genitive | ανωφέλευτου (anoféleftou) | ανωφέλευτης (anoféleftis) | ανωφέλευτου (anoféleftou) | ανωφέλευτων (anofélefton) | ανωφέλευτων (anofélefton) | ανωφέλευτων (anofélefton) | |
accusative | ανωφέλευτο (anofélefto) | ανωφέλευτη (anofélefti) | ανωφέλευτο (anofélefto) | ανωφέλευτους (anoféleftous) | ανωφέλευτες (anoféleftes) | ανωφέλευτα (anofélefta) | |
vocative | ανωφέλευτε (anofélefte) | ανωφέλευτη (anofélefti) | ανωφέλευτο (anofélefto) | ανωφέλευτοι (anoféleftoi) | ανωφέλευτες (anoféleftes) | ανωφέλευτα (anofélefta) |