ανωφελής • (anofelís) m (feminine ανωφελής, neuter ανωφελές)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανωφελής (anofelís) | ανωφελής (anofelís) | ανωφελές (anofelés) | ανωφελείς (anofeleís) | ανωφελείς (anofeleís) | ανωφελή (anofelí) | |
| genitive | ανωφελούς (anofeloús) ανωφελή (anofelí) |
ανωφελούς (anofeloús) | ανωφελούς (anofeloús) | ανωφελών (anofelón) | ανωφελών (anofelón) | ανωφελών (anofelón) | |
| accusative | ανωφελή (anofelí) | ανωφελή (anofelí) | ανωφελές (anofelés) | ανωφελείς (anofeleís) | ανωφελείς (anofeleís) | ανωφελή (anofelí) | |
| vocative | ανωφελή (anofelí) ανωφελής (anofelís) |
ανωφελής (anofelís) | ανωφελές (anofelés) | ανωφελείς (anofeleís) | ανωφελείς (anofeleís) | ανωφελή (anofelí) | |