From Ancient Greek ἀνώδυνος (anṓdunos).
ανώδυνος • (anódynos) m (feminine ανώδυνη, neuter ανώδυνο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανώδυνος (anódynos) | ανώδυνη (anódyni) | ανώδυνο (anódyno) | ανώδυνοι (anódynoi) | ανώδυνες (anódynes) | ανώδυνα (anódyna) | |
| genitive | ανώδυνου (anódynou) | ανώδυνης (anódynis) | ανώδυνου (anódynou) | ανώδυνων (anódynon) | ανώδυνων (anódynon) | ανώδυνων (anódynon) | |
| accusative | ανώδυνο (anódyno) | ανώδυνη (anódyni) | ανώδυνο (anódyno) | ανώδυνους (anódynous) | ανώδυνες (anódynes) | ανώδυνα (anódyna) | |
| vocative | ανώδυνε (anódyne) | ανώδυνη (anódyni) | ανώδυνο (anódyno) | ανώδυνοι (anódynoi) | ανώδυνες (anódynes) | ανώδυνα (anódyna) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανώδυνος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανώδυνος, etc.)