αξιόποινος • (axiópoinos) m (feminine αξιόποινη, neuter αξιόποινο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αξιόποινος (axiópoinos) | αξιόποινη (axiópoini) | αξιόποινο (axiópoino) | αξιόποινοι (axiópoinoi) | αξιόποινες (axiópoines) | αξιόποινα (axiópoina) | |
genitive | αξιόποινου (axiópoinou) | αξιόποινης (axiópoinis) | αξιόποινου (axiópoinou) | αξιόποινων (axiópoinon) | αξιόποινων (axiópoinon) | αξιόποινων (axiópoinon) | |
accusative | αξιόποινο (axiópoino) | αξιόποινη (axiópoini) | αξιόποινο (axiópoino) | αξιόποινους (axiópoinous) | αξιόποινες (axiópoines) | αξιόποινα (axiópoina) | |
vocative | αξιόποινε (axiópoine) | αξιόποινη (axiópoini) | αξιόποινο (axiópoino) | αξιόποινοι (axiópoinoi) | αξιόποινες (axiópoines) | αξιόποινα (axiópoina) |