απαίδευτος • (apaídeftos) m (feminine απαίδευτη, neuter απαίδευτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απαίδευτος (apaídeftos) | απαίδευτη (apaídefti) | απαίδευτο (apaídefto) | απαίδευτοι (apaídeftoi) | απαίδευτες (apaídeftes) | απαίδευτα (apaídefta) | |
genitive | απαίδευτου (apaídeftou) | απαίδευτης (apaídeftis) | απαίδευτου (apaídeftou) | απαίδευτων (apaídefton) | απαίδευτων (apaídefton) | απαίδευτων (apaídefton) | |
accusative | απαίδευτο (apaídefto) | απαίδευτη (apaídefti) | απαίδευτο (apaídefto) | απαίδευτους (apaídeftous) | απαίδευτες (apaídeftes) | απαίδευτα (apaídefta) | |
vocative | απαίδευτε (apaídefte) | απαίδευτη (apaídefti) | απαίδευτο (apaídefto) | απαίδευτοι (apaídeftoi) | απαίδευτες (apaídeftes) | απαίδευτα (apaídefta) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απαίδευτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απαίδευτος, etc.)