απαλλαχτικός • (apallachtikós) m (feminine απαλλαχτική, neuter απαλλαχτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απαλλαχτικός (apallachtikós) | απαλλαχτική (apallachtikí) | απαλλαχτικό (apallachtikó) | απαλλαχτικοί (apallachtikoí) | απαλλαχτικές (apallachtikés) | απαλλαχτικά (apallachtiká) | |
genitive | απαλλαχτικού (apallachtikoú) | απαλλαχτικής (apallachtikís) | απαλλαχτικού (apallachtikoú) | απαλλαχτικών (apallachtikón) | απαλλαχτικών (apallachtikón) | απαλλαχτικών (apallachtikón) | |
accusative | απαλλαχτικό (apallachtikó) | απαλλαχτική (apallachtikí) | απαλλαχτικό (apallachtikó) | απαλλαχτικούς (apallachtikoús) | απαλλαχτικές (apallachtikés) | απαλλαχτικά (apallachtiká) | |
vocative | απαλλαχτικέ (apallachtiké) | απαλλαχτική (apallachtikí) | απαλλαχτικό (apallachtikó) | απαλλαχτικοί (apallachtikoí) | απαλλαχτικές (apallachtikés) | απαλλαχτικά (apallachtiká) |