απαράγγελτος • (aparángeltos) m (feminine απαράγγελτη, neuter απαράγγελτο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαράγγελτος (aparángeltos) | απαράγγελτη (aparángelti) | απαράγγελτο (aparángelto) | απαράγγελτοι (aparángeltoi) | απαράγγελτες (aparángeltes) | απαράγγελτα (aparángelta) | |
| genitive | απαράγγελτου (aparángeltou) | απαράγγελτης (aparángeltis) | απαράγγελτου (aparángeltou) | απαράγγελτων (aparángelton) | απαράγγελτων (aparángelton) | απαράγγελτων (aparángelton) | |
| accusative | απαράγγελτο (aparángelto) | απαράγγελτη (aparángelti) | απαράγγελτο (aparángelto) | απαράγγελτους (aparángeltous) | απαράγγελτες (aparángeltes) | απαράγγελτα (aparángelta) | |
| vocative | απαράγγελτε (aparángelte) | απαράγγελτη (aparángelti) | απαράγγελτο (aparángelto) | απαράγγελτοι (aparángeltoi) | απαράγγελτες (aparángeltes) | απαράγγελτα (aparángelta) | |