απαρακίνητος • (aparakínitos) m (feminine απαρακίνητη, neuter απαρακίνητο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαρακίνητος (aparakínitos) | απαρακίνητη (aparakíniti) | απαρακίνητο (aparakínito) | απαρακίνητοι (aparakínitoi) | απαρακίνητες (aparakínites) | απαρακίνητα (aparakínita) | |
| genitive | απαρακίνητου (aparakínitou) | απαρακίνητης (aparakínitis) | απαρακίνητου (aparakínitou) | απαρακίνητων (aparakíniton) | απαρακίνητων (aparakíniton) | απαρακίνητων (aparakíniton) | |
| accusative | απαρακίνητο (aparakínito) | απαρακίνητη (aparakíniti) | απαρακίνητο (aparakínito) | απαρακίνητους (aparakínitous) | απαρακίνητες (aparakínites) | απαρακίνητα (aparakínita) | |
| vocative | απαρακίνητε (aparakínite) | απαρακίνητη (aparakíniti) | απαρακίνητο (aparakínito) | απαρακίνητοι (aparakínitoi) | απαρακίνητες (aparakínites) | απαρακίνητα (aparakínita) | |