Borrowed from Ancient Greek κινητός (kinētós), from κινέω (kinéō) + -τός (-tós).
κινητός • (kinitós) m (feminine κινητή, neuter κινητό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κινητός (kinitós) | κινητή (kinití) | κινητό (kinitó) | κινητοί (kinitoí) | κινητές (kinités) | κινητά (kinitá) | |
genitive | κινητού (kinitoú) | κινητής (kinitís) | κινητού (kinitoú) | κινητών (kinitón) | κινητών (kinitón) | κινητών (kinitón) | |
accusative | κινητό (kinitó) | κινητή (kinití) | κινητό (kinitó) | κινητούς (kinitoús) | κινητές (kinités) | κινητά (kinitá) | |
vocative | κινητέ (kinité) | κινητή (kinití) | κινητό (kinitó) | κινητοί (kinitoí) | κινητές (kinités) | κινητά (kinitá) |