απατηλός • (apatilós) m (feminine απατηλή, neuter απατηλό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απατηλός (apatilós) | απατηλή (apatilí) | απατηλό (apatiló) | απατηλοί (apatiloí) | απατηλές (apatilés) | απατηλά (apatilá) | |
genitive | απατηλού (apatiloú) | απατηλής (apatilís) | απατηλού (apatiloú) | απατηλών (apatilón) | απατηλών (apatilón) | απατηλών (apatilón) | |
accusative | απατηλό (apatiló) | απατηλή (apatilí) | απατηλό (apatiló) | απατηλούς (apatiloús) | απατηλές (apatilés) | απατηλά (apatilá) | |
vocative | απατηλέ (apatilé) | απατηλή (apatilí) | απατηλό (apatiló) | απατηλοί (apatiloí) | απατηλές (apatilés) | απατηλά (apatilá) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απατηλός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απατηλός, etc.)