απλόχωρος • (aplóchoros) m (feminine απλόχωρη, neuter απλόχωρο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απλόχωρος (aplóchoros) | απλόχωρη (aplóchori) | απλόχωρο (aplóchoro) | απλόχωροι (aplóchoroi) | απλόχωρες (aplóchores) | απλόχωρα (aplóchora) | |
genitive | απλόχωρου (aplóchorou) | απλόχωρης (aplóchoris) | απλόχωρου (aplóchorou) | απλόχωρων (aplóchoron) | απλόχωρων (aplóchoron) | απλόχωρων (aplóchoron) | |
accusative | απλόχωρο (aplóchoro) | απλόχωρη (aplóchori) | απλόχωρο (aplóchoro) | απλόχωρους (aplóchorous) | απλόχωρες (aplóchores) | απλόχωρα (aplóchora) | |
vocative | απλόχωρε (aplóchore) | απλόχωρη (aplóchori) | απλόχωρο (aplóchoro) | απλόχωροι (aplóchoroi) | απλόχωρες (aplóchores) | απλόχωρα (aplóchora) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απλόχωρος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απλόχωρος, etc.)