αποίητος • (apoíitos) m (feminine αποίητη, neuter αποίητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αποίητος (apoíitos) | αποίητη (apoíiti) | αποίητο (apoíito) | αποίητοι (apoíitoi) | αποίητες (apoíites) | αποίητα (apoíita) | |
genitive | αποίητου (apoíitou) | αποίητης (apoíitis) | αποίητου (apoíitou) | αποίητων (apoíiton) | αποίητων (apoíiton) | αποίητων (apoíiton) | |
accusative | αποίητο (apoíito) | αποίητη (apoíiti) | αποίητο (apoíito) | αποίητους (apoíitous) | αποίητες (apoíites) | αποίητα (apoíita) | |
vocative | αποίητε (apoíite) | αποίητη (apoíiti) | αποίητο (apoíito) | αποίητοι (apoíitoi) | αποίητες (apoíites) | αποίητα (apoíita) |