αποθεωτικός • (apotheotikós) m (feminine αποθεωτική, neuter αποθεωτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποθεωτικός (apotheotikós) | αποθεωτική (apotheotikí) | αποθεωτικό (apotheotikó) | αποθεωτικοί (apotheotikoí) | αποθεωτικές (apotheotikés) | αποθεωτικά (apotheotiká) | |
| genitive | αποθεωτικού (apotheotikoú) | αποθεωτικής (apotheotikís) | αποθεωτικού (apotheotikoú) | αποθεωτικών (apotheotikón) | αποθεωτικών (apotheotikón) | αποθεωτικών (apotheotikón) | |
| accusative | αποθεωτικό (apotheotikó) | αποθεωτική (apotheotikí) | αποθεωτικό (apotheotikó) | αποθεωτικούς (apotheotikoús) | αποθεωτικές (apotheotikés) | αποθεωτικά (apotheotiká) | |
| vocative | αποθεωτικέ (apotheotiké) | αποθεωτική (apotheotikí) | αποθεωτικό (apotheotikó) | αποθεωτικοί (apotheotikoí) | αποθεωτικές (apotheotikés) | αποθεωτικά (apotheotiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποθεωτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποθεωτικός, etc.)