Hello, you have come here looking for the meaning of the word
αποκαλώ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
αποκαλώ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
αποκαλώ in singular and plural. Everything you need to know about the word
αποκαλώ you have here. The definition of the word
αποκαλώ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
αποκαλώ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Greek
Etymology
Learnedly, from Ancient Greek ἀποκαλῶ (apokalô), contracted form of ἀποκαλεω (apokaleō). By surface analysis, απο- (apo-) + καλώ (kaló).[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /a.poˈka.lo/
- Hyphenation: α‧πο‧κα‧λώ
Verb
αποκαλώ • (apokaló) (past αποκάλεσα, passive αποκαλούμαι, p‑past αποκλήθηκα/αποκαλέστηκα)
- to call, name
- to characterise, label
Conjugation
αποκαλώ, αποκαλούμαι
|
|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
| Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
| Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
| 1 sg
|
αποκαλώ
|
αποκαλέσω
|
αποκαλούμαι
|
αποκληθώ, αποκαλεστώ1
|
| 2 sg
|
αποκαλείς
|
αποκαλέσεις
|
αποκαλείσαι
|
αποκληθείς, αποκαλεστείς
|
| 3 sg
|
αποκαλεί
|
αποκαλέσει
|
αποκαλείται
|
αποκληθεί, αποκαλεστεί
|
|
|
| 1 pl
|
αποκαλούμε
|
αποκαλέσουμε, [-ομε]
|
αποκαλούμαστε, {αποκαλούμεθα}
|
αποκληθούμε, αποκαλεστούμε
|
| 2 pl
|
αποκαλείτε
|
αποκαλέσετε
|
αποκαλείστε, {αποκαλείσθε}
|
αποκληθείτε, αποκαλεστείτε
|
| 3 pl
|
αποκαλούν(ε)
|
αποκαλέσουν(ε)
|
αποκαλούνται
|
αποκληθούν(ε), αποκαλεστούν(ε)
|
|
|
| Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
| 1 sg
|
αποκαλούσα
|
αποκάλεσα
|
[αποκαλούμουν]1
|
αποκλήθηκα, αποκαλέστηκα1
|
| 2 sg
|
αποκαλούσες
|
αποκάλεσες
|
[αποκαλούσουν]1
|
αποκλήθηκες, αποκαλέστηκες
|
| 3 sg
|
αποκαλούσε
|
αποκάλεσε
|
αποκαλούνταν, {(ε)αποκαλείτο}
|
αποκλήθηκε, αποκαλέστηκε, {απεκλήθη}
|
|
|
| 1 pl
|
αποκαλούσαμε
|
αποκαλέσαμε
|
αποκαλούμασταν, (‑ούμαστε)
|
αποκληθήκαμε, αποκαλεστήκαμε
|
| 2 pl
|
αποκαλούσατε
|
αποκαλέσατε
|
[αποκαλούσασταν, (‑ούσαστε)]
|
αποκληθήκατε, αποκαλεστήκατε
|
| 3 pl
|
αποκαλούσαν(ε)
|
αποκάλεσαν, αποκαλέσαν(ε)
|
αποκαλούνταν, {(ε)αποκαλούντο}
|
αποκλήθηκαν, αποκληθήκαν(ε), αποκαλέστηκαν, αποκαλεστήκαν(ε), {απεκλήθησαν}
|
|
|
| Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
| 1 sg
|
θα αποκαλώ ➤
|
θα αποκαλέσω ➤
|
θα αποκαλούμαι ➤
|
θα αποκληθώ, θα αποκαλεστώ1 ➤
|
| 2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα αποκαλείς, …
|
θα αποκαλέσεις, …
|
θα αποκαλείσαι, …
|
θα αποκληθείς, θα αποκαλεστείς, ...
|
|
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
| Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … αποκαλέσει
|
έχω, έχεις, ... αποκληθεί, αποκαλεστεί
|
| Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … αποκαλέσει
|
είχα, είχες, ... αποκληθεί, αποκαλεστεί
|
| Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … αποκαλέσει
|
θα έχω, θα έχεις, ... αποκληθεί, αποκαλεστεί
|
|
|
| Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
|
| Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
| 2 sg
|
—
|
αποκάλεσε
|
—
|
αποκαλέσου
|
| 2 pl
|
αποκαλείτε
|
αποκαλέστε
|
αποκαλείστε, {αποκαλείσθε}
|
αποκληθείτε, αποκαλεστείτε1
|
|
|
| Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
| Present participle➤
|
αποκαλώντας ➤
|
αποκαλούμενος ➤
|
| Perfect participle➤
|
έχοντας αποκαλέσει ➤
|
—
|
|
|
| Nonfinite form➤
|
αποκαλέσει
|
αποκληθεί, αποκαλεστεί1
|
|
|
|
|
Notes
Appendix:Greek verbs
|
1. The second forms (with καλεστ-) are colloquial, sometimes not mentioned in dictionaries.
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic.
• Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
• Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|
|
References