Perfect participle of απολιθώνομαι (apolithónomai), passive voice of απολιθώνω (apolithóno, “I fossilise”)
απολιθωμένος • (apolithoménos) m (feminine απολιθωμένη, neuter απολιθωμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απολιθωμένος (apolithoménos) | απολιθωμένη (apolithoméni) | απολιθωμένο (apolithoméno) | απολιθωμένοι (apolithoménoi) | απολιθωμένες (apolithoménes) | απολιθωμένα (apolithoména) | |
| genitive | απολιθωμένου (apolithoménou) | απολιθωμένης (apolithoménis) | απολιθωμένου (apolithoménou) | απολιθωμένων (apolithoménon) | απολιθωμένων (apolithoménon) | απολιθωμένων (apolithoménon) | |
| accusative | απολιθωμένο (apolithoméno) | απολιθωμένη (apolithoméni) | απολιθωμένο (apolithoméno) | απολιθωμένους (apolithoménous) | απολιθωμένες (apolithoménes) | απολιθωμένα (apolithoména) | |
| vocative | απολιθωμένε (apolithoméne) | απολιθωμένη (apolithoméni) | απολιθωμένο (apolithoméno) | απολιθωμένοι (apolithoménoi) | απολιθωμένες (apolithoménes) | απολιθωμένα (apolithoména) | |