απολύω (apolýo) + -τήριος (-tírios).
απολυτήριος • (apolytírios) m (feminine απολυτήρια, neuter απολυτήριο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απολυτήριος (apolytírios) | απολυτήρια (apolytíria) | απολυτήριο (apolytírio) | απολυτήριοι (apolytírioi) | απολυτήριες (apolytíries) | απολυτήρια (apolytíria) | |
genitive | απολυτήριου (apolytíriou) | απολυτήριας (apolytírias) | απολυτήριου (apolytíriou) | απολυτήριων (apolytírion) | απολυτήριων (apolytírion) | απολυτήριων (apolytírion) | |
accusative | απολυτήριο (apolytírio) | απολυτήρια (apolytíria) | απολυτήριο (apolytírio) | απολυτήριους (apolytírious) | απολυτήριες (apolytíries) | απολυτήρια (apolytíria) | |
vocative | απολυτήριε (apolytírie) | απολυτήρια (apolytíria) | απολυτήριο (apolytírio) | απολυτήριοι (apolytírioi) | απολυτήριες (apolytíries) | απολυτήρια (apolytíria) |