Perfect participle of απομονώνομαι (apomonónomai), passive voice of απομονώνω (“isolate”).
απομονωμένος • (apomonoménos) m (feminine απομονωμένη, neuter απομονωμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απομονωμένος (apomonoménos) | απομονωμένη (apomonoméni) | απομονωμένο (apomonoméno) | απομονωμένοι (apomonoménoi) | απομονωμένες (apomonoménes) | απομονωμένα (apomonoména) | |
| genitive | απομονωμένου (apomonoménou) | απομονωμένης (apomonoménis) | απομονωμένου (apomonoménou) | απομονωμένων (apomonoménon) | απομονωμένων (apomonoménon) | απομονωμένων (apomonoménon) | |
| accusative | απομονωμένο (apomonoméno) | απομονωμένη (apomonoméni) | απομονωμένο (apomonoméno) | απομονωμένους (apomonoménous) | απομονωμένες (apomonoménes) | απομονωμένα (apomonoména) | |
| vocative | απομονωμένε (apomonoméne) | απομονωμένη (apomonoméni) | απομονωμένο (apomonoméno) | απομονωμένοι (apomonoménoi) | απομονωμένες (apomonoménes) | απομονωμένα (apomonoména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απομονωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απομονωμένος, etc.)