Perfect participle of αποστειρώνομαι (aposteirónomai), passive voice of αποστειρώνω (aposteiróno, “sterilise”)
αποστειρωμένος • (aposteiroménos) m (feminine αποστειρωμένη, neuter αποστειρωμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποστειρωμένος (aposteiroménos) | αποστειρωμένη (aposteiroméni) | αποστειρωμένο (aposteiroméno) | αποστειρωμένοι (aposteiroménoi) | αποστειρωμένες (aposteiroménes) | αποστειρωμένα (aposteiroména) | |
| genitive | αποστειρωμένου (aposteiroménou) | αποστειρωμένης (aposteiroménis) | αποστειρωμένου (aposteiroménou) | αποστειρωμένων (aposteiroménon) | αποστειρωμένων (aposteiroménon) | αποστειρωμένων (aposteiroménon) | |
| accusative | αποστειρωμένο (aposteiroméno) | αποστειρωμένη (aposteiroméni) | αποστειρωμένο (aposteiroméno) | αποστειρωμένους (aposteiroménous) | αποστειρωμένες (aposteiroménes) | αποστειρωμένα (aposteiroména) | |
| vocative | αποστειρωμένε (aposteiroméne) | αποστειρωμένη (aposteiroméni) | αποστειρωμένο (aposteiroméno) | αποστειρωμένοι (aposteiroménoi) | αποστειρωμένες (aposteiroménes) | αποστειρωμένα (aposteiroména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποστειρωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποστειρωμένος, etc.)