αποτιτανωμένος • (apotitanoménos) m (feminine αποτιτανωμένη, neuter αποτιτανωμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποτιτανωμένος (apotitanoménos) | αποτιτανωμένη (apotitanoméni) | αποτιτανωμένο (apotitanoméno) | αποτιτανωμένοι (apotitanoménoi) | αποτιτανωμένες (apotitanoménes) | αποτιτανωμένα (apotitanoména) | |
| genitive | αποτιτανωμένου (apotitanoménou) | αποτιτανωμένης (apotitanoménis) | αποτιτανωμένου (apotitanoménou) | αποτιτανωμένων (apotitanoménon) | αποτιτανωμένων (apotitanoménon) | αποτιτανωμένων (apotitanoménon) | |
| accusative | αποτιτανωμένο (apotitanoméno) | αποτιτανωμένη (apotitanoméni) | αποτιτανωμένο (apotitanoméno) | αποτιτανωμένους (apotitanoménous) | αποτιτανωμένες (apotitanoménes) | αποτιτανωμένα (apotitanoména) | |
| vocative | αποτιτανωμένε (apotitanoméne) | αποτιτανωμένη (apotitanoméni) | αποτιτανωμένο (apotitanoméno) | αποτιτανωμένοι (apotitanoménoi) | αποτιτανωμένες (apotitanoménes) | αποτιτανωμένα (apotitanoména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποτιτανωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποτιτανωμένος, etc.)